Podania, terminy i odwołania:
Wszczęcie postępowania w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej następuje z chwilą złożenia do Urzędu Miasta podania, wniosku lub z urzędu.
Podania (wyjaśnienia, odwołania, zażalenia) mogą być wnoszone pisemnie, telegraficznie, za pomocą dalekopisu, faxu, w postaci poczty elektronicznej, a także ustnie do protokołu.
Podania składać można osobiście w sekretariacie Urzędu Miejskiego w Mosinie, Pl. 20 Października 1, 62-050 Mosina - pokój nr 21.
Podanie winno zawierać co najmniej wskazanie osoby, od której pochodzi, jej adres i treść żądania oraz czynić zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach szczegółowych.
Podanie wniesione pisemnie albo ustnie do protokołu powinno być podpisane przez wnoszącego, a protokół ponadto przez pracownika, który go sporządził.
Gdy podanie wnosi osoba, która nie może lub nie umie złożyć podpisu, podanie lub protokół podpisuje za nią inna osoba przez nią upoważniona, czyniąc o tym wzmiankę obok podpisu.
Wnioskodawca ma prawo żądać, a pracownik Urzędu obowiązany jest potwierdzić wniesienie podania, jeżeli wnoszący tego żąda.
Jeżeli w podaniu nie wskazano adresu wnoszącego i nie ma możliwości ustalenia tego adresu na podstawie posiadanych danych, podanie pozostawia się bez rozpoznania.
Jeżeli podanie nie czyni zadość innym wymaganiom ustalonym w przepisach prawa, wnoszący jest wzywany do usunięcia braków w terminie siedmiu dni z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania (wymagania te dotyczą również dokumentów będących załącznikami do żądania strony).
Jeżeli podanie wniesiono do organu niewłaściwego, a organu właściwego nie można ustalić na podstawie danych zawartych w podaniu, albo gdy z podania wynika, że właściwym w sprawie jest sąd, Urząd zwraca je wnoszącemu z odpowiednim pouczeniem.
Jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia, należy odebrać od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności za fałszywe zeznania (art. 223 § 1 Kodeksu Karnego).
Nie można żądać zaświadczenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego znanych organowi z urzędu bądź możliwych do ustalenia na podstawie posiadanej ewidencji, rejestrów lub innych danych, albo na podstawie przedstawionych przez zainteresowanego do wglądu dokumentów urzędowych (dowodu osobistego, dowodów rejestracyjnych i innych).
Termin załatwiania sprawy biegnie od dnia złożenia (wpływu) podania (wniosku) do Urzędu.
Pracownicy Urzędu Miejskiego zobowiązane są do przestrzegania terminów wynikających z przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, a także przepisów szczególnych regulujących sposób załatwiania określonego rodzaju spraw.
Zgodnie z przepisami kodeksu postępowania administracyjnego niezwłocznie powinny być załatwiane sprawy, które mogą być rozpatrzone w oparciu o dowody przedstawione przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub w oparciu o fakty i dowody powszechnie znane albo znane z urzędu organowi, przed którym toczy się postępowanie, bądź możliwe do ustalenia na podstawie danych, którymi rozporządza organ.
Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania.
Do omawianych wyżej terminów nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu.
Zaświadczenia powinny być wydawane bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie siedmiu dni.
O każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie, organ samorządu terytorialnego zobowiązany jest zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazać nowy termin załatwienia sprawy (tzw. sygnalizacja).
Na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia, bądź zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie, przysługuje stronie prawo wniesienia zażalenia, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.
Zażalenie należy złożyć za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżone postanowienie.
Od wydanej w sprawie decyzji administracyjnej przysługuje stronie prawo wniesienia odwołania, w terminie czternastu dni od daty jej doręczenia, a gdy decyzja została ogłoszona ustnie - od dnia jej ogłoszenia.
Odwołanie należy złożyć za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżoną decyzję.
Środki odwoławcze w sprawach z zakresu zadań własnych gminy rozpatruje Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu (al. Niepodległości 18, 61-713 Poznań, tel. sekr. 852-54-41, fax. 854-14-58).
Opłaty skarbowe:
Zasady pobierania i wysokość opłat skarbowych regulują: art. 261-267 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 1980 r. Nr 9 poz. 26 z późniejszymi zmianami), ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86 poz. 960; § 39-42) oraz instrukcji kancelaryjnej dla organów gmin i związków międzygminnych wprowadzonej rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 1999 roku (Dz. U. Nr 112, poz. 319), rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 grudnia 2000 r. w sprawie sposobu pobierania, zapłaty i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestracji tej opłaty.
W postępowaniu w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej opłacie skarbowej podlegają:
- podania (żądania, odwołania, zażalenia) i załączniki do podań,
- czynności urzędowe podejmowane na podstawie zgłoszenia lub na wniosek zainteresowanego,
- zaświadczenia wydawane na wniosek zainteresowanego,
- zezwolenia, pozwolenia, koncesje wydawane na wniosek zainteresowanego.
Nie podlegają opłacie skarbowej podania, załączniki od podań, czynności urzędowe, zaświadczenia oraz zezwolenia, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają innym opłatom o charakterze publiczno-prawnym lub są od tych opłat zwolnione.
Nie podlegają opłacie skarbowej:
a) podania i załączniki od podań, czynności urzędowe, zaświadczenia, zezwolenia oraz dokumenty stwierdzające ustanowienie pełnomocnika oraz ich odpisy (wypisy) w sprawach:
ˇ alimentacyjnych, opieki, kurateli i przysposobienia,
ˇ ubezpieczenia społecznego, ubezpieczenia zdrowotnego, opieki społecznej, ulg określonych w przepisach szczególnych dla żołnierzy niezawodowych i poborowych odbywających służbę zastępczą oraz ich rodzin, a także uprawnień dla osób niepełnosprawnych i osób objętych przepisami o szczególnych uprawnieniach dla kombatantów,
ˇ wyboru prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wyborów do Sejmu, Senatu i organów samorządu terytorialnego oraz referendum,
ˇ powszechnego obowiązku obrony, z wyjątkiem podań w sprawach udzielania zgody na przyjęcie obowiązków w obecnym wojsku,
ˇ zatrudnienia, świadczeń socjalnych i wynagrodzeń za pracę,
ˇ nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia,
ˇ załatwianych na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami,
ˇ sprzedaży lub zamiany nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego na podstawie przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska,
ˇ sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym i upadłościowym,
ˇ nabycie obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji oraz stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego nabytego w tym trybie,
b) podania i załączniki do podań, czynności urzędowe, zaświadczenia oraz zezwolenia w sprawach budownictwa mieszkaniowego,
c) podania i załączniki do podań oraz wydawane na skutek tych podań zaświadczenia niezbędne do uzasadnienia wniosków w sprawach wymienionych w pkt. a i b,
d) podania i załączniki do podań, których przedmiotem są skargi i wnioski w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego; nie dotyczy to pism określonych przez strony jako skargi, lecz będących w swej istocie środkami odwoławczymi składanymi w toku instancji,
e) podania i załączniki do podań związane z rejestracją umów na usługi finansowe ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.
Jeżeli niepodlegające opłacie skarbowej zaświadczenia, zezwolenia, dokumenty stwierdzające ustanowienie pełnomocnika oraz ich odpisy (wypisy) zostaną użyte w sprawach innych niż wymienione w pkt. a-c, powstaje wówczas obowiązek zapłacenia opłaty skarbowej od tych dokumentów.
Zwalnia się od opłaty skarbowej:
ˇ pod warunkiem wzajemności, państwa obce, ich przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i siły zbrojne, międzynarodowe organizacje i instytucje oraz ich oddziały i przedstawicielstwa korzystające na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych z przywilejów i immunitetów, a także członków ich personelu i inne osoby zrównane z nimi, jeżeli nie są one obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
ˇ jednostki budżetowe.
ˇ jednostki samorządu terytorialnego
Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej powstaje:
- od podań i załączników do podań - z chwilą wniesienia podania lub złożenia załącznika,
- od czynności urzędowych - z chwilą dokonania zgłoszenia lub wystąpienia z wnioskiem o dokonanie czynności urzędowej, a jeżeli w wyniku tej czynności ma być wydany dokument - z chwilą wydania tego dokumentu,
- od zaświadczeń lub zezwoleń - z chwilą wydania zaświadczenia lub zezwolenia,
- od dokumentów - z chwilą wystawienia (sporządzenia) dokumentu.
Opłata skarbowa od podania oraz protokołu zastępującego podanie wynosi 5 zł, a od załącznika 50 gr.
Szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, wysokość stawek opłaty skarbowej od poszczególnych jej przedmiotów oraz zwolnień określa tabela stanowiąca załącznik do ustawy o opłacie skarbowej.
Znaki opłaty skarbowej od podania lub protokołu zastępującego podanie i dołączonych załączników nakleja się na podaniu lub protokole. Wartość naklejonych znaków opłaty skarbowej powinna być równa kwocie należnej opłaty skarbowej od podania i załączników do niego. Jeżeli załączniki są składane w terminie późniejszym niż podanie, znaki opłaty skarbowej należnej od załączników nakleja się na załącznikach.
Znaki opłaty skarbowej na podaniu (protokole) i załącznikach kasuje wstępnie pracownik, który je przyjął, pieczęcią, kasownikiem albo ręcznie, tak aby część odcisku pieczęci, kasownika lub kreski skasowania znajdowała się również na dokumencie poza znakami.
W przypadku złożenia dokumentów w postaci poczty elektronicznej, znak opłaty skarbowej nakleja się na akta sprawy lub w specjalnym rejestrze prowadzonym na nośniku informatycznym prowadzonym przez pracownika Urzędu załatwiającego sprawę.
Pracownik Urzędu rozpatrując podanie sprawdza, czy uiszczono opłatę we właściwej wysokości i dokonuje powtórnego skasowania znaków opłaty skarbowej na podaniu, wpisując na znakach datę załatwienia sprawy oraz umieszczając swój podpis w ten sposób, aby część daty i podpisu przechodziła na znak sąsiedni lub na dokument, na którym znak naklejono.
Rozpatrzenie podania, dokonanie czynności urzędowej, a także wydanie świadectwa lub zezwolenia podlegających opłacie skarbowej winno być uzależnione od uiszczenia tej opłaty.
Jeżeli wniesiono podanie bez uiszczenia należnej opłaty skarbowej, należy wezwać osobę zobowiązaną do uiszczenia opłaty w terminie 14 dni, z pouczeniem, że w razie niewykonania tego obowiązku, podanie zostanie pozostawione bez rozpatrzenia lub czynność podlegająca opłacie nie zostanie dokonana. O wysłaniu wezwania należy uczynić odpowiednią adnotację na podaniu.
Rozpatrzenie podania, pomimo nieuiszczenia opłaty skarbowej, może nastąpić tylko w przypadkach, gdy:
- za niezwłocznym rozpatrzeniem przemawiają względy społeczne lub ważny interes strony,
- wniesienie podania stanowi czynność, dla której jest ustanowiony termin wniesienia,
- podanie wniosła osoba zamieszkała za granicą bez pośrednictwa polskiego urzędu konsularnego.
W powyższych przypadkach, należy wezwać osobę zobowiązaną do uiszczenia opłaty, a w razie jej nieuiszczenia, po załatwieniu sprawy, przekazać podanie urzędowi skarbowemu właściwemu dla miejsca zamieszkania osoby wnoszącej podanie, w celu pobrania należnej opłaty skarbowej lub odpowiedź na podanie przekazać polskiemu urzędowi konsularnemu właściwemu dla miejsca zamieszkania osoby wnoszącej podanie, w celu doręczenia i pobrania należnych opłat.
Znaki opłaty skarbowej od czynności urzędowej nakleja się na wniosku o dokonanie tej czynności lub protokole stwierdzającym jej wykonanie i kasuje.
Znaki opłaty skarbowej za świadectwa lub zezwolenia wydawane w wyniku wniesienia podania, naklejone na podaniu, kasuje się, a w wydanym dokumencie umieszcza się odpowiednią adnotację. Jeżeli wydanie świadectwa lub zezwolenia nie wymaga wniesienia podania, znaki opłaty skarbowej nakleja się na wydanym dokumencie i kasuje pieczęcią.
Jeżeli opłatę skarbową uiszczono gotówką, adnotację stwierdzającą wysokość i datę wpłaty oraz numer pokwitowania lub numer rachunku bankowego umieszcza się na protokole stwierdzającym dokonanie czynności urzędowej albo na świadectwie lub zezwoleniu.
Jeżeli opłata skarbowa została uiszczona nienależnie lub w kwocie wyższej od należnej, albo jeżeli pomimo jej uiszczenia nie wydano świadectwa lub zezwolenia, albo nie dokonano czynności urzędowej, referent, który skasował znak opłaty skarbowej albo zamieścił na dokumencie adnotację o uiszczeniu opłaty gotówką, jest obowiązany przekazać dokument ze skasowanymi znakami opłaty skarbowej bądź z pokwitowaniem uiszczenia tej opłaty właściwemu urzędowi skarbowemu w celu dokonania zwrotu opłaty.
Jeżeli podanie, świadectwo, zezwolenie lub czynności urzędowe są zwolnione od opłaty skarbowej, na podaniu, świadectwie, zezwoleniu lub dokumencie stwierdzającym czynność urzędową, należy uczynić adnotację o zwolnieniu, ze wskazaniem podstawy prawnej.
Opłata skarbowa podlega zwrotowi:
- od odwołania - jeżeli odwołanie to zostało w całości uwzględnione albo decyzja, której odwołanie dotyczyło, została w innym trybie w całości uchylona lub stwierdzono jej nieważność,
- od żądania wznowienia postępowania, stwierdzenia nieważności decyzji lub jej uchylenia bądź zmiany - jeżeli decyzja, której wniosek dotyczy, została uchylona, zmieniona lub stwierdzono jej nieważność,
- od czynności urzędowych - jeżeli, mimo zapłacenia opłaty, nie dokonano czynności urzędowej.
- Zwrot opłaty nie przysługuje, jeżeli zapłacona opłata skarbowa nie przekracza 2 zł.
UWAGA: zasady pobierania podatku od czynności cywilnoprawnych regulują: ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959), rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 grudnia 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad poboru podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 108, poz. 1153).
Załączniki: